Miód surowy a pasteryzowany – różnice

Miód wytwarzany przez pszczoły w tradycyjnej pasiece jest jednym z najpopularniejszych naturalnych produktów spożywczych i pielęgnacyjnych. Im bardziej naturalny i surowy jest miód (najlepiej prosto z ula), tym więcej ma korzystnych dla zdrowia właściwości. Ten słodki przysmak jest nie tylko pyszny, lecz także zdrowy: zawiera wiele witamin, kwasów organicznych, enzymów i cennych składników odżywczych. Z surowym miodem trzeba się jednak obchodzić delikatnie, tak aby nie utracił najcenniejszych właściwości.

Rodzaje miodów

Polskie pasieki oferują wiele gatunków miodu, które różnią się aromatem, kolorem, zapachem, konsystencją i właściwościami. Od wczesnej wiosny aż do późnej jesieni pszczoły zbierają nektar z rzepaku, roślin dziko rosnących, takich jak mniszek lekarski, nawłoć czy wrzos, oraz z drzew w okresie ich kwitnienia. Wśród tych ostatnich znajdują się takie gatunki jak lipa, akacja czy różne drzewa iglaste.

Z pyłku kwiatowego powstaje miód nektarowy, którego jest zdecydowanie więcej – zarówno pod względem ilości, jak i liczby rodzajów – niż miodu spadziowego, zbieranego ze spadzi drzew iglastych bądź liściastych. Ze względu na sposób przetworzenia w pszczelarstwie wyróżnia się miód surowy oraz pasteryzowany. Co je różni? Surowy miód to dzieło pszczół w najczystszej postaci, jaka występuje w ulu. To pozyskiwany miód na zimno, który nie jest w żaden sposób przetwarzany ani termicznie, ani mechanicznie.

Miody z pasieki Królewski Miody moglibyśmy podzielić na rodzaje ze względu na kilka czynników:

• surowy miód wytwarzany na zimno i miód pasteryzowany;
• miód nektarowy z kwiatów i miód spadziowy;
• miód jednorodny (na przykład miód lipowy czy akacjowy) i miody wieloskładnikowe, takie jak bardzo popularny i lubiany miód wielokwiatowy z Podkarpacia;
• miód leśny z dzikich roślin i miód z kwiatów uprawowych – na przykład miód rzepakowy;
• czysty, stuprocentowy miód i tzw. fantazja miodowa, czyli miód z dodatkiem liofilizowanych owoców lub ziół;
• miód płynny i miód kremowany.

Surowy miód pozyskiwany na zimno

Miód surowy nierozgrzewany jest pozyskiwany wprost z plastra wydobytego z wnętrza ula. Taki miód trzeba przecedzić przez sito, aby usunąć z niego zanieczyszczenia oraz martwe pszczoły. Te owady żyją bowiem zaledwie 40 dni, po których opadają na dno ula, a niekiedy trafiają do miodu. Po wyjęciu miodu z ramki i przepuszczeniu przez sito należy przejść do procesu przelewania go do słoików. Tak pozyskany miód niepasteryzowany (surowy) trafia w ręce osób chcących skorzystać z właściwości naturalnego produktu.

W surowym miodzie znajduje się cztery razy więcej antyoksydantów niż w miodzie pasteryzowanym. Zawiera on także pyłek kwiatowy. Niestety po podgrzaniu miodu po pyłku nie ma już ani śladu, dlatego jego działanie jest mniej korzystne dla zdrowia. Pasteryzacja miodu to kilkustopniowy proces, dość skomplikowany, który składa się głównie z filtrowania i obróbki termicznej.

Zalety pasteryzacji – dłuższa data ważności miodu 

Pasteryzacja miodu ma także pewne zalety, które doceniają osoby nastawione na doznania organoleptyczne. Filtracja miodu usuwa bowiem wszelkie pęcherzyki powietrza, drobne zanieczyszczenia i pyłki. W jej wyniku otrzymujemy produkt, który ma spełniać wysokie oczekiwania smakowe i estetyczne. Miody produkowane na skalę przemysłową są poddawane ultrafiltracji, która ma za zadanie jeszcze bardziej ulepszyć konsystencję oraz poprawić przejrzystość miodu, przy okazji neutralizując w nim niemal wszystkie cenne substancje. Podgrzewanie i filtrowanie, a także wirowanie mają za zadanie wydłużyć termin ważności miodu, czyli przydatność do spożycia widoczną na opakowaniu, oraz poprawić jego konsystencję.

Widoczne różnice w działaniu miodu surowego i pasteryzowanego

Świeży, naturalny miód surowy jest znacznie bogatszy w składniki odżywcze, które są eliminowane w trakcie pasteryzacji. Dotyczy to ponad 50 substancji bioaktywnych – w tym aminokwasów, składników mineralnych, witamin, białek i enzymów pszczelich. Miody pasteryzowane i dokładnie filtrowane są idealnie transparentne, mają za to lejącą, gładką konsystencję i dłuższy termin ważności miodu.